در رابطه با قانون جدید توقیف خودرو برای مهریه چه می دانید؟ قبلاً رویه بر این اساس بود که اگر زوج یک خودرو داشت و زوجه نیز به دنبال وصول مهریه خود بود، نمی توانست سراغ ماشین زوج برود، چون خودرو به عنوان مستثنیات دین(استثنایی ) تلقی می شد.
اما با توجه به افزایش قیمت خودروها، اصلاحاتی که در آیین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی ایجاد شده و همچنین تغییری که در قانون ایجاد شد، شما ابتدا می تونید برای وصول مهریه، به دفاتر ازدواج و طلاق مراجعه کنید و درخواست صدور اجراییه بدهید.
بعد از ارجاع پرونده به اداره اجرای اسناد رسمی و گذشت مدت 10 روز، می توانید درخواست توقیف خودرو را به اداره اجرای ثبت ارائه و سپس اداره ثبت بصورت سیستمی، استعلامی از راهنمایی و رانندگی بابت شناسایی و توقیف تمامی خودروهای متعلق به زوج را انجام می دهد و در صورت شناسایی هر تعداد خودرو، همگی به نفع زوج توقیف و از طریق مزایده به فروش می رسند. بر این اساس خانوم ها می توانند به حقوق مالی خود در قبال مهریه برسند.
اگر وسیله نقلیه زوج برای امرارمعاش وی بود باز هم قابل توقیف است؟
به نظر می رسد در خصوص وسیله نقلیه بایستی قائل به یک تفکیک باشیم. در بعضی موارد وسیله نقلیه به عنوان وسیله ای جهت رفاه و آسایش بیشتر مورد استفاده محکوم علیه است اما در برخی موارد دیگر، وسیله نقلیه ابزار کار و کسب درآمد محکوم علیه می باشد. مانند تاکسی که به عنوان وسیله نقلیه ای برای امرار معاش قابل توجه است.
در دسته دوم می توان به قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی توسل جست و وسیله نقلیه را در مثال اخیر ابزار کاری تلقی نمود که برای امرار معاش ضروری محکوم علیه و افراد تحت تکفلش لازم بوده و با مستثنیات دین دانستن آن از توقیف جهت تأدیه دین خودداری نمود.
در تأیید مطالب قبلی، اداره حقوقی قوه قضاییه نظرات خوبی ارائه نمود که اگر تاکسی وسیله امرار معاش دارنده آن باشد، از مصادیق مستثنیات دین هست و قابل توقیف نیست و شخص می تونه نسبت به خرید و فروش و یا استفاده از ماشین خود اقدام کنه.
دانستن این مطلب خالی از لطف نیست که ضابطه اصلی برای شناخت مستثنیات دین این است که توقیف کردن و خارج نمودن برخی از اموال از تصرف مدیون و محکوم علیه، موجب عسر و حرج او میشود و نتیجه آنکه به رسمیت شناختن مستثنیات دین مبتنی بر عسر و حرج است. نفی عسر و حرج در خصوص منع توقیف و فروش برخی از اموال مدیون خود دو چیز است؛ 1-حق حیات 2- حفظ کرامت و شرافت انسان.
بنیادی ترین حق انسانی حق حیات است و حفظ جان بر حفظ مال مرجح است و اگر مدیون با اجرای حکم جانش در خطر بیفتد به طور موقت تا زمانی که مدیون قادر به اجرای حکم از طریق دیگر نباشد، اجرای حکم متوقف میشود. از طرفی دیگر، قانونگذار در جهت حفظ و حراست از شرافت انسانی در موقعیتهای مختلف گام برداشته است بنابراین یکی دیگر از موانع توقیف و فروش برخی از اموال مدیون، حفظ و حراست از شرافت و کرامت انسانی هست یعنی نباید با استفاده از آرای دادگاه، شخص را از زندگی کردن و حق حیات سلب کرد.
حتی بر اساس بخشنامه سازمان ثبت احوال، امکان مسدودی اشخاص فراهم شده بود که بسیاری از دادگاه ها بدلیل اینکه این حق (یعنی شخص را از استفاده از کد ملی محروم کنیم) باعث سلب حق حیات و حضور در جامعه و انجام امور اولیه و پایه ای زندگی می باشد، از صدور آن خودداری می کنند که به نظر می رسد این حرف صحیح می باشد.
جالب توجه اینکه اکثر مردم تصور می کنند صرفاً یک خودرو مشمول مستثنیات می باشد اما اینطور نیست و صرفاً، وسایل نقلیه ای که مرجع رسیدگی کننده آن را لازم برای ادامه زندگی بداند و یا حتی وسیله امرار معاش باشد، به عنوان معافیت از توقیف شناخته می شود.
